ديدگاه رواني قانو ن طلاق اصولا اين گفتار بحث حقوقي نيست بلكه آميزه است از حقوق  اخلاق اجتماع  و واكنشهاي رفتاري و اميزهاي از انچه بايد باشد زيرا نميتوان اخلاقيات بنيان مقدس خانواده را در اين چهاچوب محصور كرد . انسان و بدون شك تمامي موجودات نوعي براي خود اجتماعي دارند و اجتماعي بودن در انسان نوعي با خرد جمعي او مقارن است و او اموخته است كه براي همزيستي با ديگران ناچار بايد قواعد اجتماعي را بر گردن نهد و لباسي بر گرفته از اخلاقيات مناسب با جامعه بر تن كند و چون عضوي از اجتماع است به خرد و منطق فردي و در پوششي گسترده تر به خرد اجتماعي همسان شود .ولي در اين بين اين كار بايد از بنيان خانواده اغاز كند ان را از بسان كانون مقدسي از دسترس دولتها مصون دارد.هر جا سخن از اين كانون مقدس به ميان ميآيد علماي حقوق آن را زيانبار بلكه به عنوان خطر قلمداد ميكنند هر گاه قانون به ديوار كانون مقدس خانواده راه پيدا كرد جز به ويراني ان كمر همت نبست زيرا به راحتي توانست بنيان ان را از ريشه خراب كند قانون بر گرفته از احساس دو همسر نيست بلكه ميخواهد با خودكامگي اعمال رفتار كند .ايا هر گاه كه زوجه خواست حق مهريه خود را كه در قانون بدان اشاره  شده اعمال كند ان خانواده رو به شادي گام نهاد؟ در حريم خانواده نه شاهدي به رفتارهاي نابهنجار وجود دارد نه ظابطه خاصي شايد همه چيز نسبي عرفي و تابع مسائل مادي و معنوي است. انچه ميخواهم بگويم روي سخن به همسراني است كه به راحتي به ريشه خانواده ضربه ميزنند ايا فكر نميكنيد اعمال قانون براي مسائل خانوادگي راه مطمئني نيست؟حقوق نميتواند كسي را اصلاح كند به ساختن انساني منظم و غير متجاوز قانع است حقوق دراين راه فداكاري نميكند و بسان پدري دلسوز براي فرزندش نيست كه براي خوشبختي و قدم نهد فرزند در اين راه بايستي فداكاري و ايثار را در اين مكتب ياد بگيرد اگر پدر و مادر چنين نباشند در پيشگاه اخلاق و اجتماع قاصرند    ما بايد بدانيم كه سنتهاي بر گرفته از خانواده محكمتر از آن است كه با اين ضربه ها فرو ريزد و كودكان اين خانواده اين فرزندان معصوم چه گناهي دارند كه اسير غرور پدر و مادري باشند كه به روح لطيف اين غنچه ها اهميتي نميدهند .نميدانند كه مادر بعدز جدائي به چه گردابي ميافتد تكليف فرزندان چيست ؟ و پدر بعدز چندين سال چه جوابي به انها دارد در صورت انحراف انها جامعه چه زيانهايي خواهد ديد و...................................... چه بايد كنيم در اين راه قاعده خاصي نيست كه بدان تكيه كرد آثار طلاق فروپاشي بنيان خانواده .آثار رواني بر روحيات زن و شوهر سرايت ان به اجتماع است چه خوب بود كمي با ديد بازتر بدان نگاهي اندازيم و چه خوش بود دو زوج قبل از ازدواج شناخت نسبي به هم داشند مسائل مادي و معنوي هم را شناسائي ميكردند چه خوش بود ميگفتيم من براي خانواده نه خانواده براي من اخلاقيات را در خانواده استوار ميكرديم و به راحتي تيشه به ريشه اين بنيان مقدس نميزديم راه را از همسراني كه يك عمر زندگي را با چنگ دندان نگاه داشته اند ميآموختيم و ميدانستيم كه دخالت قانون در مسائل خانوادگي راه به جائي ندارد . دگر اين گزينه درد دلي بود با شما كه ساليان سال بدان با روي حجاب مينگريستم هر جا و هر جا بايد بگويم و بنويسم در پايان بي دريغ از مديران سايت و دوستان عزيزم نهايت قدر داني را دارم چرا كه بدون شك اين همه زحمت در يك سايت حقوقي پر بار بدون حتي ذره اي ديدگاه مالي منت ديده ايست بر من: كه درد دلم را زمزمه كنم و اشكالات وارده را بدون شك به ديده اغماض خواهيد نگريست./